Dit is voor de vrouwen in mijn leven
Ook al zijn het er niet veel
Ze hebben me wel veel gegeven
Een ieder had haar deel
Zo gaf mijn moeder mij het leven
En geeft ze alle liefde die ze heeft
En is ze volgens mij de enige
Die liefde onvoorwaarlijk geeft
Ze vergeeft me alles, ook mijn fouten
En hoe vaak ik me ook vergis
Ze zal me nooit één ding verwijten
Gewoon omdat ze mijn moeder is
De eerste vrouw was nog een meisje
Toen ze met haar krullen in de klas
Vertelde dat ze bijn ons in het dorp ging wonen
Wist ik direct wat liefde was
Ik schreef haar brieven en gedichten
Ze maakte me verlegen en verwart
Al is het nooit echt iets geworden
Ze heeft een plekje in mijn hart
Er volgde een stuk of wat vriendinnen
De echte waren te tellen op één hand
De één brak mijn hart in 1000 stukken
De ander mijn verstand
Maar allen zijn me later
Dierbaar geworden in het leven
Omdat ze stuk voor stuk een stuk
Van hun leven aan mij hebben gegeven
De allerliefste, mooiste, beste
Met wie ik al jaren samen ben
Is diegenen, die naast mijn moeder,
Mij het allerbeste kent
Zij kent mijn hart en mijn gebreken
Zij weet wat er werkelijk in me leeft
En het bijzondere daaraan is
Dat ze toch altijd bij me bleef!
En dan die meiden van het hyven
die er zijn op mijn meest rottige moment
die mijn leven zo kan lezen
terwijl ze me maar oppervlakkig kent
het is bijzonder, al die vrouwen
ze hebben mij als mens gemaakt
omdat ze, niemand uitgezonderd
mij in mijn hart hebben geraakt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten