Ik ben wie ik ben
En ik wil zo zijn
Ondanks mijn gebreken
Ik neem me zelf
Zoals ik ben, ondanks de pijn
Ik heb lang genoeg zielig gekeken
In de spiegel die laat zien
Dat ik niet moeders mooiste ben
Maar dat ik ook trots kan zijn
Om wat moeder me wel heeft meegegeven
Dus ik moet naar mezelf lachen
En dan wachten
Op een lachje van het leven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten