De ochtend


Wanneer de zon haar warme licht 
Laat vallen op jouw mooi gezicht 
Hoor ik je zacht ontwaken 
Met enige moeite stap je zacht 
Uit jouw slaapplaats van die nacht 
En laat mij nog even slapen 

Terwijl ik langzaam wakker wordt 
En denkt; de nacht was weer te kort 
Ruik ik de koffie in het apparaat 
En als ik in de vroege ochtendstond 
Mijn kleren opraap van de grond 
Merk ik niet eens dat jij al bij me staat 

Je kust me, en je vraagt me zacht 
Heb je lekker geslapen schat, vannacht? 
En nu je me wat langer kent 
Laat je me eventjes met rust 
Nadat je me ten tweede malen heb gekust 
Omdat ik ’s morgens niet op mijn sterkst ben 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten