Als een vogel zo vrij
Dook ik in mijn nieuwe leven
Maar nu lijk ik
Vogelvrij te zijn verklaard
Lusten worden lasten
Ik wilde alles geven
Door zo ver mogelijk te vluchten
Van mijn huis en haard
Verwarde lust met liefde
Noemde mijn rennen rust
Het vrijgezelbestaan
Ging me beknellen
Maar toen jij me kuste
En vroeg: wat heb je nodig?
Liep ik tegen het antwoord aan;
Tijd... Om te herstellen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten